Horseman op bezoek bij JV-Horses: "Talent ontdekken op jonge leeftijd, dat is de kunst" (Deel 1)
Het dekseizoen komt weer stilaan op gang en dus ging Horseman op bezoek bij een van de opkomende namen onder de Belgische hengstenhouders: JV-Horses.
Onze gastheer zit nog in het zadel als we op een druilerige, typisch Belgische winterdag arriveren in het Kempische Wuustwezel. Op woensdagnamiddag doet de accommodatie van Jan Vermeiren en zijn familie immers dienst als uitvalsbasis voor regionale en recreatieve ruiters die zelf geen binnenpiste ter beschikking hebben. “Ik doe dit met veel plezier voor de mensen uit de buurt. Ik kan het helaas enkel op woensdagnamiddag doen, omdat ik de piste op andere momenten zelf nodig heb om paarden te kunnen rijden”, zo vertelt Jan Vermeiren “Daarnaast doen we nog het vrijspringen voor twee- en driejarigen, waarbij ik probeer om de talenten al op jonge leeftijd eruit te halen.”
Huiselijkheid
De accommodatie waarover sprake is, heeft Vermeiren nu anderhalf jaar geleden gekocht: “Ik ben altijd al met paarden bezig geweest. Eerst huurde ik een aantal stallen in Turnhout, maar dat werd na verloop van tijd onhoudbaar. Daarna heb ik gezocht en vervolgens deze locatie gevonden. Al ben ik wel geschrokken van alles wat er komt kijken bij het zelf beheren van een hippische accommodatie ten opzichte van huren. Dan spreek ik over zaken die gaan van het slepen van de pistes tot het paperassenwerk dat erbij komt kijken. We hebben dan wat zaken verbouwd, zoals de cafetaria, om een landelijke en huiselijke sfeer te creëren.”
Daar zijn Jan en familie met verve in geslaagd. De accommodatie was al ingebed in een rustige omgeving met natuur en boerderijen zover het oog reikt, maar nu ademt ook het domein zelf een unieke sfeer uit. Al zijn er nog wel wat veranderingen op til: “We hebben al heel wat verbouwd, maar we zijn nog niet klaar. De stapmolen zal op termijn nog verplaatst worden zodat er ruimte ontstaat voor een eb- en vloedpiste, maar daarnaast zullen ook de verouderde stallen nog gerenoveerd worden. Wel al compleet is de graspiste die van alle faciliteiten is voorzien.”
Geboren en getogen tussen de paarden
De huidige situatie is dus nog maar het begin voor JV-Horses. Dat Jan in de paarden zou terechtkomen, was dan ook al snel duidelijk: “Mijn vader heeft zelf altijd in de paardenwereld gezeten, met vooral dan nadruk op de fokkerij (Stoeterij ’t Juxschot in Zoersel, nvdr). Dus het was eigenlijk vanzelfsprekend dat ik ook iets met paarden zou gaan doen. Mijn zus en broer zijn vervolgens gaan studeren en respectievelijk arts en dierenarts geworden, maar achter een bureau op ettelijke cursussen suffen is voor mij nooit een optie geweest en dus heb ik al snel geopteerd voor het beroep van hoefsmid. Dat was dan vooral uit praktische overwegingen ook. Het is niet gemakkelijk om in de paardenwereld aan de bak te komen en als hoefsmid zijn die kansen toch groter. Op mijn achttien ben ik dan als zelfstandig hoefsmid begonnen en dat heb ik uiteindelijk toch een tiental jaar gedaan, maar ik ben dan moeten stoppen omdat het fysiek te belastend werd. Daarnaast speelde ook het gebrek aan doorgroeimogelijkheden mee. Mensen willen graag hun vertrouwde hoefsmid in persoon zien en op den duur was het niet meer werkbaar.”
Jan Vermeiren bleef echter niet bij de pakken zitten en richtte zich met al zijn aandacht op de paardenhandel: “In het begin ging het vooral om de mindere paarden. Ik had een goede leermeester in Denemarken die mij de kneepjes van het vak wel heeft bijgebracht. Daarnaast had ik wel al een aantal beter paarden staan, die ofwel zelf gefokt ofwel op jonge leeftijd aangekocht waren en vervolgens opgeleerd werden door mij. De laatste tijd echter slagen we er ook wel in om toch meer kwaliteitsvolle paarden aan te schaffen en op te leren. Zo hebben we onder andere geïnvesteerd in een aantal jonge hengsten.”
Armstrong van de Kapel
Zo gaat het gesprek naadloos over naar de volgende pijler van JV-Horses, het dekstation. “Het was altijd al mijn ambitie om een goede jonge hengst of een hengstveulen aan te kopen, maar het heeft allemaal zijn tijd geduurd. Het is pas via het welbekende verhaal van Armstrong van de Kapel (v. Quasimodo Z) dat alles in een stroomversnelling is geraakt. Daarna kwam Cigaret JVH Z (v. Clinton) die we zelf gefokt hebben, gevolgd door Le Blue Diamond van ’t Ruytershof (v. Plot Blue), in mede-eigendom met Joris De Brabander en Mithras De Regor (v. Elvis Ter Putte), in mede-eigendom met Guy Beyers. Nashville van de Kleinheide (v. Thunder van de Zuuthoeve) is nog later gekomen en de hengsten daarna, zijn eigenlijk allemaal in eigendom samen met Stoeterij Dorperheide, zoals onlangs nog Orleans van de Kruishoeve (v. Fantomas De Muze) die we op de BWP Top Stallion Auction hebben aangeschaft.”
De samenwerking met Stoeterij Dorperheide is het gevolg van de goede prestaties van Armstrong van de Kapel (v. Quasimodo Z), die opgeleid is bij JV-Horses, maar vervolgens doorstroomde en doorbrak onder het zadel van Olivier Philippaerts: “Het is de bedoeling dat de jonge hengsten, we hebben er bijvoorbeeld nu weer drie in de derde fase van de BWP-keuring, hier door mij of door mijn personeel worden opgeleid tot ze klaar zijn om door een van de Philippaertsen te worden uitgebracht. Hier krijgen ze de aandacht en opleiding waar ze bij Dorperheide misschien sneller op het achterplan zouden geraken. Maar, de jonge hengsten die we zelf niet goed genoeg achten voor de topsport, gekeurd of niet-gekeurd, die gaan er sowieso uit. Die houden we zelf ook niet aan, maar de jonge hengsten die hier nu zijn, daar heb ik grote verwachtingen van.”
Lees volgende week het vervolg van ons bezoek aan JV-Horses, waarbij Jan Vermeiren vertelt over de invloed van de hengstencompetitie en zijn toekomstplannen.