Horseman op bezoek bij Euro Horse: "Handeldrijven, dat heeft er altijd al in gezeten"
In deze wedstrijdvrije periode brengt Horseman enkele reportages uit het verleden, zoals de reeks "Horseman op bezoek bij ....". In januari 2017 brachten we een bezoek aan Euro Horse in Grobbendonk.
Paarden zaten niet van kinds af aan in de genen ten huize Verlooy en dus begint het verhaal van EuroHorse niet zoals bij vele andere paardenmensen bij de ouders. Het was integendeel Axel Verlooy zelf die eigenhandig aan de basis stond van dit atypische succesverhaal. In een niet zo ver verleden nam Axel zelf nog plaats in het zadel op concoursen overal ter wereld. Maar ondanks zijn actieve carrière als springruiter, kroop het handelsbloed al snel waar het niet gaan kon en dat betekende de start van EuroHorse. Ondertussen zijn we vele jaren en vele successen verder. Tijdens de afgelopen editie van Jumping Mechelen eindigde zoon en opvolger Jos Verlooy tweede in de wereldbeker, terwijl huisruiter Harrie Smolders met de eer van beste ruiter van het concours ging lopen. Dergelijke prestaties smeken om wat achtergrondinformatie.
“Ik ben ooit, in een ver verleden, nog actief springruiter geweest”, zo steekt Verlooy van wal, “Vandaaruit is de bal wat aan het rollen gegaan. Nochtans was het niet zo vanzelfsprekend dat ik in de paardensport zou belanden. Mijn vader had thuis helemaal geen paarden, maar is later toch wat beginnen rijden hier in de VOR, de Antwerpse Regionale. Als kleine jongen kreeg ik dan een pony, dan ben ik een paar keer meegegaan op wedstrijd en toen was de trein vertrokken. Ik heb eerst nog even bij mijn vader gewerkt, die had een vleeswarenfabriek in Mechelen. Toch bleek mijn hart uiteindelijk bij de paarden te liggen en heb ik van mijn hobby mijn beroep kunnen maken. Nog wat later heeft mijn vader hier dan de manege gebouwd en toen kwam alles in een stroomversnelling.”
Die locatie is nog steeds de huidige locatie van EuroHorse in het Kempische Grobbendonk: “Ik woon hier al 45 jaar, ik ben hier naartoe gekomen toen ik zes jaar oud was. Wij woonden in Mechelen en toen heeft mijn vader deze site gekocht, oorspronkelijk meer als tweede verblijf, maar we zaten hier dan zo vaak met de paarden dat we hier al snel definitief ingetrokken zijn.”
Sport en handel gaan hand in hand in Grobbendonk. De commerciële genen zaten er altijd al in: “Handeldrijven, dat heeft altijd al in mij gezeten. Toen ik zelf nog actief springruiter was, verkocht ik al eens een paard. De Belgische gefokte springpaarden waren toen al erg gewild en als ik dan op concours was, leerde ik veel mensen kennen en die vroegen mij dan of ik geen goed paard wist staan. Ik had snel begrepen hoe de vork aan de steel zat en zo is het handelsaspect stelselmatig gegroeid. Ondertussen worden er hier zo’n 100 paarden per jaar verhandeld. Dat zijn dan ook altijd paarden die al iets bewezen hebben.”
Paarden die al iets bewezen hebben dus, al is dat niet meteen het gevolg van een bewuste keuze: “Ik heb hier zelfs twee topruiters die goede paarden nodig hebben, dus paarden die 1.10m-1.20m springen, passen gewoon niet direct in het plaatje. De mensen die hier paarden komen kopen, willen ook direct op een bepaald niveau kunnen meedraaien. Met de mensen die op een lager echelon aantreden, komen wij ook niet echt in contact. Daarnaast is ook 90% export, quasi al onze paarden gaan naar het buitenland.”
Een goede draaiende handelsstal betekent natuurlijk dat er veel paarden moeten bekeken worden. “Ik scout zelf natuurlijk een groot deel, maar daarnaast profiteer ik van wat ik noem mijn onrechtstreekse scouts. Elke maandag krijg ik wel een aantal telefoons van ruiters die ergens een goed paard hebben gezien en die mij dan gebruiken als aanspreekpunt. Dat gebeurt vooral op nationale en internationale wedstrijden. Regionale wedstrijden, zoals bijvoorbeeld die van de LRV, komen veel minder onder de aandacht. Dat is enigszins jammer, want het beste paard van mijn zoon Jos, Domino (van de Middelstede, red), kwam uit de LRV. Het heeft ergens te maken met het feit dat die paarden veel minder vaak buitenkomen. Voor ons is het feit dat we zowat elke week op wedstrijd gaan ons uithangbord. Bij de LRV-mensen is dat vaak veel minder het geval en dan lopen die paarden minder in de aandacht.”
De man die al sinds jaar en dag aansprekende resultaten boekt voor stal EuroHorse is natuurlijk Harrie Smolders. Geboren Nederlander, maar ondertussen toch ook wel een beetje Belg: “Harrie en EuroHorse, dat is een merkwaardig verhaal. Ik had oorspronkelijk Dominique Hendrickx als ruiter, maar die stopte toen hier bij EuroHorse. Het toeval wil dat ik ongeveer tegelijkertijd een paard had gekocht bij Arend Zoer, in het noorden van Nederland. Met Arend had ik een prima verstandhouding, we hadden al vaker zaken gedaan en ik had al veel goede paarden bij hem gekocht. Het paard in kwestie viel echter niet mee. Op een dag bel ik hem en zeg: ‘Verdorie Arend, wat heb je me nu verkocht, met dat paard is niets aan te vangen.’ Hij was echter niet onder de indruk en zei dat het niet aan het paard lag, maar dat de ruiter er niet mee kon rijden. Als handelaarspraatje vroeg ik hem dan of hij geen ruiter had die er wel mee overweg kon. ‘Geen probleem’, antwoordde Arend, ‘daar kom ik volgende week mee’. Dat was dan Harrie. Harrie werkte toen bij Johan Heins, een Nederlandse paardenhandelaar en Zoer kende Harrie vanop wedstrijd, want zelf kende ik hem niet. Dat zogezegde probleempaard werd door Harrie wel zonder moeite gereden en dan heb ik hem gevraagd of hij het zag zitten om hier te komen werken. Dat is ondertussen 14 jaar geleden, dus ik denk dat het wel goed zit.”
Dat Harrie kind aan huis is in Grobbendonk, dat hoeft geen betoog: “Met Harrie heb ik echt een heel goede relatie. Ook voor Jos is hij een godsgeschenk geweest. Vanaf dat Jos bij de pony’s reed, was Harrie er altijd om hem te begeleiden en les te geven. Ik denk dat het wel voor een deel dankzij hem is dat Jos nu al zo ver staat. Ook nu nog, rijden ze samen elke dag vijf of zes uur in de bak en dus is er altijd iemand om je te wijzen op dingen die beter kunnen. Op die manier blijf je ook altijd maar verbeteren.