Samen naar de top … Stef en Nick Bossaerts

Reportage
24 okt 2018
Door Horseman Kristof

Geen Nick zonder Stef … Geen Stef zonder Nick … Stef en Nick … twee nuchtere broers uit Broechem ... Nick werkt bij koeltechnisch bedrijf Engie Axima in Herentals. Stef, de jongste van de twee bij AMR in het naburige Zandhoven. Op tien minuten zijn ze thuis en dan is het samen paarden rijden, tot in de late uurtjes. Samen, zoals ze ook samen naar de top zijn geraakt … in LRV, in Gesves en op het WK voor jonge springpaarden in Zangersheide …

In Gesves reed Stef met de BWP’er Mr. Jones (v. I am Special de Muze – fokker Tim Van Brandt) naar goud bij de zesjarigen. Broer Nick werd vierde met Hedjaz DK Z (v. Hooch DK). Op het WK voor jonge springpaarden in Lanaken reed Stef met diezelfde Mr. Jones naar de finale. Nick werd negende in de troosting na een foutje op de eerste dag. Tot de verbeelding sprekende resultaten, maar toch de voeten op de vruchtbare Broechemse grond, waar vader en moeder Bossaerts het ouderlijke fruitbedrijf draaiende houden.

Samen

Samen naar de top, mag je in jullie geval gerust letterlijk nemen. Als er paarden in de buurt zijn, zien we jullie twee samen. Is dat een natuurlijk gevolg van het feit dat jullie broers zijn of een bewuste keuze?

Stef: We helpen mekaar, geven tips, … steunen elkaar. Als het goed gaat, maar misschien nog meer als het wat minder gaat. We blijven alle twee ook altijd nuchter, rustig en cool … dat helpt in het parcours (knipoog). Ik vind het geweldig dat ik samen met Nick deze toch wel veeleisende hobby kan beoefenen. Want dat is en blijft het voor ons. Een uit de hand gelopen hobby … een manier van leven. Paardrijden, na het werk, vraagt veel energie en opofferingen. Als ik dan eens een dipje heb of net dat tikkeltje energie te weinig heb, om dat laatste paard van de dag nog te rijden, dan zorgt het gegeven dat we met twee zijn en dat we elkaar helpen, er voor dat we net dat stapje extra doen en toch die laatste van de dag nog zullen rijden.

Nick: En we hebben natuurlijk ook geluk met onze ouders. Ze helpen ons echt waar ze kunnen. Als we het over ‘samen’ hebben, dan zijn ze minstens even belangrijk in ons geheel. Ons mama had overigens niets met paarden. Maar sinds onze ponytijd is ze er wel erg bij betrokken. Ze is nu onze vaste cameravrouw (glimlach).

Stef: Op concours zijn onze ouders er zo goed als altijd bij. Zoals in Lanaken … Dat was zowel voor hen als voor ons een hoogtepunt. Al werd het wel spannend de dagen voordien… want het fruit in de boomgaarden was bijna plukklaar. Gelukkig waren de nachten nog te warm en werd de pluk drie dagen uitgesteld. (glimlach). Ze hebben het allemaal live kunnen meemaken. Geweldig!

Horen eigenaars ook bij dat geheel waarover jullie het net hadden?

Nick: Zeker! We hebben super eigenaars die ons vertrouwen en ons rustig ons gangetje laten gaan. Zoals Elien Lambrechts die ons de kans heeft gegeven om mede-eigenaar te worden van Mr. Jones. Of Steven David (eigenaar Z Golden Girl Hero Z), een fokker uit Gent waar we heel goed mee kunnen samenwerken. En zeker niet te vergeten Marianne Willems (fokker van Finally Z) die we “toevallig” ontmoet hebben via haar echtgenoot van de firma Hermans Heftrucks,  waar mijn ouders klant zijn.

En worden de mede-eigenaars benaderd door geïnteresseerde kopers?

Stef: Alle dagen stonden er potentiële nieuwe kopers in Gesves. Maar we houden de boot nog wat af, want we rijden ook heel graag ‘de zevenjarigen’…

Dat zijn al behoorlijke parcoursen voor twee LRV-ruiters?

Nick: Misschien wel. Maar we blijven daar allebei heel nuchter en rustig onder.  Misschien is dat wel onze beste eigenschap als ruiter. Ik ben alleen maar zenuwachtig als mijn broer moet rijden. (glimlach). Omgekeerd is dat net hezelfde. De parcoursen in de finale van Gesves en Zangersheide gingen ook richting 1.35m. en 1.40m.

Stef: En de hoogte is niet de enige factor die zo’n parcours moeilijk maakt natuurlijk. Maar we zullen alleen maar met een paard starten in zo’n proef als we ook zeker zijn dat dat paard er klaar voor is en als je weet dat je paard er over kan. Als we deze winter rustig kunnen doorwerken dan lukt het wel bij de zevenjarigen.

Is er ook een trainer/coach die jullie daarbij helpt?

Stef: Eigenlijk niet nee? We helpen elkaar wel en we hebben bij ons in de LRV-club van Broechem wel les gekregen van verschillende lesgevers, waar we veel van opgestoken hebben. Ondertussen geven we trouwens zelf springles in onze club. Maar op dit moment hebben we niet echt iemand die ons begeleid. Bovendien vind je nog maar weinig lesgevers die aan huis komen lesgeven. Als we ons moeten verplaatsen dan verliezen we veel tijd en krijgen we een aantal paarden niet gereden. We hebben negen stallen, die staan allemaal vol met paarden die gereden moeten worden. Het is nu al elke dag laat vooraleer we het laatste paard hebben afgezadeld.

Toeval

Dat Nick met twee paarden zou starten in Gesves was aanvankelijk niet het plan.  Marco Van der Schraelen reed de ruin Hedjaz DK Z maar had toen last van zijn lies. Marco vond met Nick de perfecte vervanger. Het klikte, want een vierde plaats op het BK en een plaats op het WK waren het gevolg van de vernieuwde samenwerking.

Snelheid en vermogen

Mr Jones won goud in Gesves bij de zesjarigen. Hoe goed is die Mr. Jones eigenlijk?

Nick: Mr. Jones is een paard dat enorm snel is en bovendien heeft hij heel veel vermogen. Volgens mij heeft hij alles! Ik heb hem als vijfjarige gereden en ik won toen de finale van de BWP Future Stars. Hij was ook in de barrage van de vijfjarigen op het BK. In de winter reed ik met zes paarden en onze Stef had er toen minder omdat ook zijn beste paard Finally Z (nvdr.: Petronella Anderson brengt ze ondertussen uit op 1.50m) verkocht was. Ik heb hem toen voorgesteld om Mr. Jones te rijden. Het is nu eenmaal toffer om allebei ene echte goeie te rijden. Broederliefde zeker … (lacht) Ik vermoedde wel dat ze het goed zouden gaan doen en dat hebben ze de afgelopen maanden meer dan bewezen.

Stef: Mr. Jones staat hier intussen al drie jaar. Hij is indertijd naar ons gekomen om zadelmak te maken. We kennen hem ondertussen al een beetje (lacht) en we zijn absoluut overtuigd van zijn kwaliteiten. Over de barrage in Lanaken ben ik nog altijd een beetje teleurgesteld, we zijn daar niet op onze echte waarde geklopt. Ik mocht als veertiende starten. Stond klaar in het gangetje toen mijn voorganger foutloos en snel sprong. Het publiek applaudisseerde massaal. Luide muziek … Mr. Jones was onder de indruk. Er volgde meteen een fout op hindernis 2, en nog even verder weer één. Het was beter om te stoppen, want hij was even zichzelf niet. Spijtig want het was een barrage op maat van Mr. Jones met een lange lijn naar de laatste. Ze leek heel hard op de barrage in Gesves … (peinzend).

De week na Zangersheide staan jullie even goed gezind, even gemotiveerd, even geconcentreerd aan de start van het Provinciaal LRV-Kampioenschap. Willen jullie niet meer proeven van het grote/internationale werk?

Stef: Een CSI2* zou ik wel eens willen rijden ... Misschien moeten we ooit wel is een goede merrie houden, één die we niet zouden verkopen. Maar daar stopt het voor ons wel denk ik. Voor ons is het BK in Gesves altijd het hoogtepunt waar we met de jonge paarden naar toe willen werken. Dit jaar is daar dankzij de goede prestaties op het BK, het WK bijgekomen. Dat was een schitterende bonus.

Nick: Voor zo’n 2-ster moet je verlof nemen. De startgelden, de paarden die thuis blijven, … er komt praktisch wel het één en ander bij kijken om ‘internationaal’ te starten. LRV is voor ons ook oké. Papa was vroeger commandant van de ponyclub van LRV Broechem. Hij heeft vroeger Zwaar gesprongen en ook mijn oudste broer rijdt nog altijd met één paard in de klasse Midden, puur voor het plezier.

Jullie hebben ook twee fokmerries ondertussen … we spreken hier met twee jonge fokkers?

Nick:  Nadat we dit jaar Cassina Z (v. Casado V 't Gelutt Z) aan Stephan Conter verkochten (nvdr. Daniel Deusser brengt ze ondertussen uit op 1.45m.), heb ik de moeder van haar gekocht. Een paard als Cassina kom je niet alle dagen tegen. Ik was ‘zot van’ die merrie. Haar moeder Utopia Granata (Lux Z x Grosso Z) was toen vol van Vigo d’Arsouilles. Ondertussen is ze gedekt van Bamako de Muze. Ook de moeder van Mr. Jones hebben we kunnen aankopen. Ze gaf vorig jaar een veulen van Nixon van’t meulenhof. Dit jaar is ze gedekt van Kannan. We hebben ook nog een I’ m Special de Muze - embryo uit Cassina Z. Ik heb al veel goede I am Special de Muze-nakomelingen gezien en hij past perfect op een merrie met veel bloed.

Stef: We kijken ook uit naar de ontwikkeling van twee, volgens mij veelbelovende tweejarigen. Qiana en Quick, zij hebben allebei Elvis ter Putte als vader en komen uit Indiana van het Kapelhof (v. Chatman) waarmee ik vice-nationaal LRV-Kampioen werd in Waasmunster in 2015 en waar later Gilles Thomas de Belgische en Europese titel mee behaalde.

Hiawatha

Stef: Ik ben op mijn tiende begonnen met een pony’tje dat in de koets liep, daarna is de bekende LRV-B-pony Hiawatha gekomen. Daar hebben we heel veel mee gewonnen, barrage mee leren rijden. Na ons heeft hij nog heel veel kinderen leren rijden en helpen winnen. Als we allebei snel barrage kunnen rijden is dat ook dankzij Hiawatha, hij heeft ons op dat vlak heel veel geleerd. Hij mag hier gerust zijn oude dag komen slijten na zijn sportcarrière.

Paardensport en fokkerij, is er nog tijd voor iets anders in jullie leven?

Nick: In het weekend gaan we wel is uit ja, maar altijd even rustig en nuchter … (knipoog).

Bron: 
Tekst Kris Van Steen