Kim Thiry: "Veel te danken aan Bert Prouvé en LRV"

Reportage
05 jul 2017
Door Horseman Arnout

Een verrassing kon je het niet echt noemen, maar de gedoodverfde winnaar was hij allerminst. Toch was het Kim Thiry en niet de uitverkoren favoriete Gudrun Patteet, die afgelopen weekend de Beker van België jumping won. Hoog tijd dus voor Horseman om nader kennis te maken met de sympathieke Vlaams-Brabander.

“Ik had het zelf niet echt verwacht, maar ergens wist ik ook wel dat ik niet kansloos was”, vertelt Thiry. De ruiter uit Zoutleeuw presteert al langer op internationaal niveau. Vooral op twee- en driesterrenconcoursen staat hij regelmatig vooraan tijdens de prijsuitreiking. Toch was de concurrentie niet min in Hulsterlo. “De Belgische springsport heeft op dit ogenblik in het algemeen een zeer hoog niveau. Waar je ook aan de start komt, er wordt erg snel en heel precies gereden. Als je wil winnen, moet je dus niet alleen in vorm zijn, maar ook nog eens de nodige dosis geluk hebben. Sla de startlijst van afgelopen weekend er maar eens op na, dat zijn toch bijna allemaal ruiters en amazones die hun sporen al verdiend hebben. Dat ik won, deed dus extra deugd, maar winnen blijft sowieso een gevoel dat je nooit verleert.”

Givale van de Windheuvel

Kim Thiry kwam aan de start met zijn ondertussen elfjarige Givale van de Windheuvel (v. Winningmood van de Arenberg). Deze bruine merrie werd gefokt door Charles Budo uit Heers, uit de moederlijn van onder andere HH Copin van de Broy (v. Darco). Met deze fokker, dokter van beroep, heeft Thiry een uitstekende verstandhouding. “Budo is een kleine fokker, die jaarlijks een drie- à viertal veulens heeft en dat zijn vaak heel fijne paarden. Bovendien is het zelf ook geen moeilijk persoon. Dat maakt het voor mij eenvoudiger om een goede verstandhouding op te bouwen. Als ruiter ben je nu eenmaal altijd op zoek naar goede paarden en zijn paarden komen uit een uitstekende stam. Zo is er Calisto van de Windheuvel (v. Kannan), waarmee ik 1.50m en zelfs een aantal Nations Cups heb gereden. Verder gaat de lijn terug op Naylasouf (v. Faylasouf xx) waarmee Bert Prouvé zestien jaar geleden diezelfde Beker van België heeft gewonnen. Dus dat is eigenlijk een heel mooi verhaal. Verder is er ook nog Noortje van de Windheuvel (v. Farfelu de Muze), een halfzus van Givale, die dit jaar de BWP Young Future Stars voor vierjarigen in Lummen op haar naam schreef. Kortom, een goed nest.”

Over het kampioenschap zelf was Thiry ook erg te spreken. “De accommodatie en de bodem zijn natuurlijk uitstekend, de omkadering was in orde. Daarnaast sprong Givale ook elke dag beter en beter. De eerste dag hadden we een beetje een pechfout, maar dat heeft te maken met de kwaliteiten van Givale. Ze is zo voorzichtig en wil zo hard haar best doen, dat ze eigenlijk te veel doet. Daardoor worden haar sterkste punten ook een beetje haar zwaktes. Maar verder verliep het hele kampioenschap zoals ik wou. De laatste proef was dan rechtstreeks tegen de klok en dat is ook een troef van Givale, ze is zeer snel van nature.”

Prova-hof

Een schitterende overwinning dus, eentje die niet helemaal uit de lucht komt gevallen. Kim Thiry heeft ondertussen al een lange weg afgelegd in de paardensport. Een weg die begon bij LRV en Bert Prouvé. “Ik heb eigenlijk altijd bij Bert Prouvé op stal geholpen. Dat moet begonnen zijn toen ik twaalf of dertien jaar oud was. Dat ging dan van jonge paarden zadelmak maken en opleiden tot groomen als Bert op wedstrijd ging. Naarmate de tijd vorderde, ging ik zelf op wedstrijd met de vrachtwagen, dat waren dan voornamelijk LRV-wedstrijden. Ik heb dus veel te danken aan LRV en het Prova-Hof, want ik heb er de stiel geleerd. Daarna heb ik nog even op Stoeterij De Vier Dagmaelen gewerkt voor Karel Boonen om dan via Rudi Helsen uiteindelijk op mijn eigen benen terecht te komen. Een vijftal jaar geleden heb ik dan besloten om zelf een accommodatie neer te poten in Zoutleeuw. Dus dan spreek ik over een binnen- en buitenpiste, achttien boxen erbij, alles wat een deftige hippische uitvalsbasis nodig heeft, zeg maar. Ondertussen sta ik al ruim drie jaar op eigen benen.”

Al van bij de start lieten de successen niet al te lang op zich wachten, toch blijft Thiry erg nuchter. “Ik heb ooit, een aantal jaren terug Un Ami-S (v. Bon Ami), een van de toppaarden van Bert, mogen rijden in Mechelen. Meteen won ik toen de GP2*, sindsdien heb ik de smaak helemaal te pakken. Maar ik ken mijn niveau. Elke week op het allerhoogste niveau rijden, dat is gewoon niet mogelijk. Daar heb ik de paarden niet voor. Ik heb twee, misschien drie paarden, die dat zouden aankunnen, maar dat is onvoldoende. Een ruiter van mijn niveau moet al zoveel wedstrijden rijden om eens aan een vijfsterren te mogen deelnemen, dat onze paarden al opgebrand zijn tegen dat het dan effectief zover is. Begrijp me niet verkeerd, ik rijd heel graag mee op dat vijfsterrenniveau, zoals bijvoorbeeld in Lummen, maar elke week is gewoon niet haalbaar. Geef mij dan maar de twee- en driesterrenwedstrijden, met af en toe eens een topconcours tussendoor.”

Bron: 
Horseman.be - Overname zonder schriftelijke toestemming niet toegestaan