Horseman op bezoek bij Het Gestelhof: "Dressuurhengsten door omstandigheden" (Deel 1)
In onze wekelijkse zoektocht naar boeiende paardenmensen en hun verhalen, kwamen we deze week terecht bij Louis Van Gestel, de bezieler van Het Gestelhof. Hij is de fokker van een hele resem toppaarden, waaronder de meest recente springkampioene van de LRV, Gina van 't Gestelhof
“Nee, de hengsten zijn niet meer beschikbaar met vers sperma. De hengstenhouderij dat doen we eigenlijk niet meer. Als je een afspraak maakt, kan je natuurlijk wel de hengsten komen bezichtigen.” Onze gastheer Louis Van Gestel moet telefonisch een geïnteresseerde fokker teleurstellen. Zijn gerenommeerde hengsten Warkant (v. Ferro), Saros (v. Ramiro Z) en Turbo van ’t Gestelhof (v. Darco) zijn niet meer beschikbaar voor de fokkerij. “Langs de ene kant ben ik blij dat ik het eens meegemaakt heb, maar langs de andere kant zou ik er, met de informatie die ik nu heb, nooit meer opnieuw aan beginnen. Dat zou trouwens niet meer lukken ook, gezien de huidige situatie waarin de vermarkting van de hengsten toch een cruciale rol speelt. Ik heb het dan vooral over het uitbrengen van hengsten op het allerhoogste niveau en daarbij speelt het kostenaspect toch een belangrijke rol.”
Louis Van Gestel is realistisch en heeft een klare kijk op de zaken. Het recente overlijden van zijn echtgenote May Cools heeft er echter diep ingehakt: “Ik ben altijd in de weer geweest voor mijn bedrijf, Gesbo Veranda’s, en daarnaast dan ook met de paarden zodra ik tijd had. May was daarin altijd mijn steun en toeverlaat. Als ik aan het werk was, nam zij het dagelijks management van de stal voor haar rekening. Dat ik er nu alleen voor sta, is toch een slok op de borrel. Ik heb mijn bedrijf vorig jaar van de hand gedaan en ben dus eigenlijk ‘gepensioneerd’ nu. In principe zouden May en ik nu meer tijd hebben om te reizen en dergelijke, maar sinds de ontdekking van haar hersentumor anderhalf jaar geleden was dat allemaal van ondergeschikt belang. Ook de paardenhouderij heeft dan toch even een minder prominente plaats in ons leven ingenomen.”
Enkel kwaliteit
Toch is onze gastheer voorzichtig positief naar de toekomst toe. “De paarden brengen me wel veel plezier. Elk weekend ga ik met mijn ruiters mee op wedstrijd en zo kom ik toch nog veel onder de mensen. De paarden moeten wel een hobby blijven. Ik ben daarom van plan om mijn paardenbestand nog verder in te krimpen dan ik nu al heb gedaan. Op dit moment lopen hier nog ongeveer 65 paarden rond, wat eigenlijk te veel is om het kunnen bolwerken zonder dat het een beroepsactiviteit wordt. Ik mik erop om rond de 30 paarden over te houden. Enkel de kwaliteitsvolle paarden blijven, want dat zijn de paarden die ofwel in de sport kunnen lopen en winnen, ofwel voor de fokkerij kunnen dienen.”
“Van afkomst ben ik een boerenzoon. Thuis hebben we altijd wel een aantal paarden gehad, waarmee ik en mijn broers dan LRV reden”, vertelt Louis over zijn verleden, “vervolgens ben ik gaan studeren en ben ik begonnen met Gesbo Veranda’s. In die tijd was ik toch wat minder bezig met paarden. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en dus na verloop van tijd heb ik dan een boerderij gekocht in Meerhout-Gestel, wat tot op vandaag onze thuisbasis is. In eerste instantie had ik een zevental hectare, maar ik heb dan nog weiland kunnen bijkopen, waardoor hier nu een twintigtal hectare aaneengrenzende grond ligt van Het Gestelhof. Dat stelt ons in de mogelijkheid om ook al onze benodigdheden zelf te verbouwen. Daarnaast is ook de locatie natuurlijk een pluspunt. Het is een beetje ‘in the middle of nowhere’, maar toch nog voldoende dicht bij alles.”
Springpaardenfokker
“Toen ik nog LRV reed, was dat voornamelijk dressuur, maar er is één misverstand dat ik toch graag de wereld zou willen uithelpen. Ik ben namelijk geen dressuurfokker. Alle hengsten die ik gehad heb, waren eigenlijk springgefokt. Door omstandigheden zijn Saros en Warkant vooral in de dressuursport terechtgekomen, maar eigenlijk bezitten de hengsten voornamelijk springgenen,” benadrukt Louis. “Ook dit jaar verwacht ik enkel springveulens, twee daarvan zijn embryo’s gespoeld uit de nationale kampioene LRV, Gina van ’t Gestelhof (v. Ferro). Zij is de volle zus van Warkant en zal als alles goed verloopt twee veulens van Emerald (v. Diamant de Semilly) geven. Daarnaast zullen hier ook veulens van For Pleasure, Cicero Van Paemel Z en Kannan geboren worden. Een vier- à vijftal veulens is wel het maximum dat ik per jaar probeer te fokken, anders is het niet meer doenbaar. Ik gebruik ook enkel bewezen hengsten, zeker als je kiest voor een techniek als embryotransplantatie is het sop anders de kolen niet waard gezien het hogere kostenplaatje.”
Op de vraag of het gebruik van enkel bewezen hengsten niet nefast zal zijn voor de fokkerij naar de toekomst toe, moet Van Gestel het antwoord schuldig blijven: “Kijk, op dit moment doet de Belgische springpaardenfokkerij het zeer goed, maar ik merk ook, dat de jonge hengsten nog amper kansen krijgen. Het is pas op het moment dat zij zelf beginnen te presteren in de sport dat ook zij de juiste merries zullen krijgen om zich te bewijzen in de fokkerij. Langs de andere kant is een bewezen vererver misschien net positief omdat op die manier de minder verervende hengsten er vanzelf uitgefilterd worden. Kortom, ik denk niet dat het een zwart-witverhaal is. Ik denk wel dat het een onomkeerbare evolutie is wat er nu gebeurt. Ik zie het niet snel gebeuren dat de fokkers zullen overschakelen op jonge hengsten. Zelfs de echt grote fokkers, dekken maximaal een of twee merries bij een jonge hengst.”
Een andere trend zie je in de fokkerij van dressuurpaarden, al lijkt die in België niet echt van de grond te komen: “Het is nu al een aantal jaar dat ook de dressuur meer aandacht krijgt hier in België, maar met elk jaar een vijftal dressuurhengsten op de keuring, is dat nog niet wat het is in Duitsland of Nederland waar dressuur op dit moment groter is dan springen. Dressuurpaardenfokkers zullen sneller kiezen voor een jonge hengst als die op dat moment al goed beweegt en dergelijke. Springpaardenfokkers wachten liever af.”
Volgende week vertelt Louis over waarom de dressuursport in België volgens hem maar traag groeit en waar de fokkerij volgens hem heen moet.