Horseman in gesprek met Toon Janssens: "De LRV-sfeer is ongeëvenaard"
Het indoorseizoen loopt op zijn laatste benen. De voorbereidingswedstrijden zijn in het vaak zonnigere zuiden al volop aan de gang en ook in ons land trapt deze week de voorjaarstour in het Azelhof af onder een stralend blauwe hemel. Een van de traditionele afsluiters van het wintercircuit is het nationale kampioenschap LRV. De Landelijke Rijvereniging viert al sinds jaar en dag het einde van de winter met een knallend kampioenschap in de Ruiterschool, gelegen te Oud-Heverlee. Een week na de provinciale kampioenschappen, kruisen de ruiters nog een laatste maal de degens in de klassen Licht, Midden en Zwaar.
Uiteindelijk kan er maar een de beste zijn in de hoogste en belangrijkste categorie, de klasse Zwaar. Dit seizoen was die eer weggelegd voor Toon Janssens. Met zijn Gina van ’t Gestelhof (v. Ferro) was hij de enige die foutloos kon blijven in de barrage: “Ik had twee paarden mee naar het nationaal kampioenschap, maar met mijn eerste paard (Hippo van ’t Gestelhof, v. Quidam de Revel) had ik een tijdsfout. Daardoor kon ik hem niet starten in de barrage. Het voordeel was dat ik wist dat ik goed moest doorrijden. Ik heb dan vervolgens met Gina een aantal heel korte wendingen gereden, waardoor ik de snelste tijd had na de eerste ronde en als laatste de ring in moest voor de tweede ronde en ook voor barrage. Dat de combinaties voor mij dan ook allemaal fouten maakten, zorgde ervoor dat ik er enkel voor moest zorgen dat ik zonder kleerscheuren door de finish kwam en dan nam ik de nationale titel mee naar Meerhout.”
Goed gevoel
De titel van Toon en Gina kwam niet uit de lucht gevallen. Al een aantal jaren zijn ze een gevestigde waarde in de koninginnenklasse van de LRV. Ook het afgelopen indoorseizoen stond de combinatie vaak vooraan: “Het provinciaal kampioenschap verliep ook erg goed. Daar haalden we ook de barrage en realiseerden daarin zelfs de snelste tijd. Helaas gooide een balk roet in het eten. Daardoor wonnen we niet, maar stonden we slechts op de zesde plaats. Nu goed, ondanks die spijtige fout, was het gevoel wel uitstekend. Ik ben dan ook erg tevreden dat ik dat gevoel heb kunnen doortrekken naar het nationaal kampioenschap met de titel als gevolg.”
Twee troeven gooide Toon Janssens in de strijd, zowel op het provinciaal als op het nationaal toneel. Toch heeft hij een speciale band met zijn kampioenschapspaard: “Gina moet met voorsprong het meest voorzichtige paard zijn dat ik ooit gereden heb. Ze heeft veel bloed en is ook extreem competitief. Als ik haar start, kan ik quasi altijd meestrijden om de overwinning. Toch rijd ik eigenlijk niet veel wedstrijden met haar. Dat heeft ze niet nodig en ik wil er spaarzaam op zijn. Gelukkig beschik ik ook over veel andere troeven, die ik heb ingezet om te kwalificeren. Daardoor moest ik Gina niet inzetten. Ook thuis krijgt ze veel beweging, maar springen we maar een keer per week. Ze is ondertussen elf jaar oud en kent haar stiel. Daar hoeven we dus niet veel moeite meer in te steken.”
't Gestelhof
Opvallend is het achtervoegsel ‘van ’t Gestelhof’ bij de paarden die Janssens aan de start brengt. De reden daarvoor is echter kinderlijk eenvoudig: “Ik ben samen met Annelies Van Looveren en zij is het nichtje van Louis Van Gestel, de man achter het Gestelhof. Het is dus via haar dat ik een vijftal jaar geleden op het Gestelhof ben terechtgekomen. Ondertussen is die accommodatie in Meerhout mijn uitvalsbasis geworden. Daar train ik dagelijks de paarden van het Gestelhof, de paarden van mijn vader en ook mijn eigen paarden. Ik rijd geen paarden voor andere eigenaars, omdat ik daar simpelweg de tijd niet voor heb. Ik heb mijn handen vol aan de paarden die ik nu ter beschikking heb.”
De combinaties Janssens-Gestelhof is voorlopig dus een erg succesvolle entente. Hoe kijkt Toon Janssens daar zelf naar? “Tot nu toe loopt het allemaal van een leien dakje. Ik hoop ook naar de toekomst toe dat ik de huidige successen kan herhalen. Nog eens een nationale LRV-titel, daar zeg ik geen nee tegen. Ook buiten de LRV, heb ik Gina al een aantal keer gestart in een 1.40m (Silver en Gold League-wedstrijden), met al een paar keer een mooie klassering als gevolg. Ik hoop dat ik komende zomer ook in die wedstrijden nog een aantal keer kan meestrijden voor de overwinning.”
Ondanks die ambities, blijft het hart van Janssens toch bij de LRV: “Dat is van thuisaf met de paplepel ingegeven zal ik maar zeggen. Bij de pony’s reed ik altijd LRV en toen ik naar de paarden over ben gegaan, is daar eigenlijk geen verandering in gekomen. De sfeer en gezelligheid op LRV-wedstrijden is ook ongeëvenaard. Ik blijf daarom ook met absolute zekerheid meerijden in de LRV!”