Horseman in gesprek met Edith De Reys: "Paardensport uit de schemerzone halen"

Reportage
03 mei 2017
Door Horseman Arnout

Niets zo fijn als een stille kracht eens in de schijnwerpers te plaatsen. Daarom sprak Horseman deze week met Edith De Reys, persverantwoordelijke bij zowat alle grote wedstrijden, denk maar aan Wereldruiterspelen, Wereldbekerfinales, Europese- en Wereldkampioenschappen.

Er kruipt heel wat werk in het organiseren van een concours. Naast de voor de hand liggende zaken zoals de ondersteuning van paarden en ruiters, kennen de grootste concoursen ook massale persbelangstelling. Dan is er een persoon nodig die dat allemaal in goede banen kan leiden. De Belgische concoursen doen voor die job massaal een beroep op Edith De Reys. De echtgenote van Paul Maïs is al sinds jaar en dag de steun en toeverlaat van menig wedstrijdorganisator. Mechelen, Antwerpen of Lummen, geen hippisch journalist die Edith niet kent.

Eric Wauters

“Ik ben ooit begonnen als freelance paardensportjournalist bij de toenmalige Gazet van Mechelen. Dat ging toen vooral om regionale paardensport”, antwoordt De Reys op de vraag naar de start van haar perscarrière, “via die krant ben ik dan in contact gekomen met wijlen Eric Wauters, die van de streek rond Mechelen was. Eric had op dat moment net de eerste edities van zijn concours in Putte georganiseerd, waarvan het tweede helemaal uitgeregend was. Dat noopte Eric om spontaan te verkondigen dat hij vanaf dan enkel nog indoorwedstrijden zou inrichten. Die eerste indoor vond plaats in een hal van een transporteur uit Putte. Eric kende mij vanop de regionale wedstrijden en had mij gevraagd of ik me voor die wedstrijd niet wat wou bezighouden met de journalisten en met uitslagen verzamelen en dergelijke. Dat zag ik wel zitten en zo is het eigenlijk allemaal begonnen. Dan, ongeveer een jaar later is Eric naar Mechelen getrokken voor ‘Jumping Mechelen’ en dat was dan de eerste keer dat ik echt persverantwoordelijke was.”

De eerste stap was dus gezet, maar hoe kwamen de andere organisatoren bij De Reys terecht? “Het is natuurlijk een kleine wereld en er zijn niet zoveel mensen die enigszins ervaring hebben in pers en persverantwoordelijke zijn. Iemand van Jumping Brussel had mij zien werken in Mechelen en dan kwam de vraag of ik dat voor hen ook wou doen. Hetzelfde verhaal bij Jumping Antwerpen, toen nog in het Sportpaleis. Dat voor het nationale luik, internationaal ben ik via Max Ammann, bedenker van de Wereldbeker en toen persverantwoordelijke op de grote evenementen zoals ek’s en wk’s, in het ‘team’ opgenomen dat zich bezighoudt met alles wat de pers aanbelangt op die grote wedstrijden. Tegenwoordig is het zo dat de belangrijke wedstrijden een eigen persteam hebben en die kunnen dat meestal wel bolwerken, maar als het natuurlijk ek, wk of Olympische Spelen zijn, dan is dat te groot en dan doen zij beroep op ons. Ondertussen doe ik dit werk al 25 jaar, wat veel langer is dan ik zelf ooit had gedacht.”

Evoluties

Als je al zo lang bezig bent, dan heb je de journalistiek ook zien evolueren gedurende een kwarteeuw. “Het is onwaarschijnlijk hoeveel er veranderd is. Er zijn eigenlijk zelfs verschillende evoluties waar te nemen. Eerst en vooral is er een groot verschil in hoe er gewerkt wordt. In het begin moesten de artikels na de wedstrijd doorgebeld worden naar de redactie. Dan was er altijd een race naar de telefoons. Kort daarna heeft eigenlijk de fax zijn intrede gedaan en dan werden artikels en uitslagen gewoon doorgefaxt. Uiteindelijk zijn we dan beland bij de WiFi. Mijn werk bestond er dan vooral in om resultaten verzamelen, persconferenties inleggen, de journalisten in contact brengen met de ruiters en dergelijke meer. Dat laatste vooral als het om grote evenementen gaan waar er journalisten aan het werk zijn, die misschien niet helemaal thuis zijn in de paardensport. Die help ik dan met veel plezier aan de juiste contactinfo. Voor het overige doe je als persverantwoordelijke eigenlijk alles dat nog maar enigszins te maken heeft met het persaspect op een evenement. Dat gaat van accreditaties tot het helpen met vinden van logies voor buitenlandse journalisten.”

“Een andere belangrijke evolutie is de groeiende invloed van de sociale media. Als persverantwoordelijke ben ik vaak bezig met filmpjes op de website te zetten en de facebook- en twitterpagina te onderhouden en up-to-date te houden. Er is voor mij eigenlijk bijna meer werk dan vroeger. Mensen willen die filmpjes en interviews ook echt zien. Mensen willen een blik achter de schermen, willen informatie vergaren. Het is dan de taak van de persverantwoordelijke om ervoor te zorgen dat ze dat ook effectief krijgen.”

Achter de schermen

Niet alleen om mensen in de juiste informatie te voorzien, maar ook om andere redenen kunnen de sociale media een belangrijke rol spelen voor de paardensport, denkt Edith De Reys. “Paardrijden is geen massasport en dat zal het ook nooit worden, maar als we het publiek een inkijk kunnen geven hoe het er achter de schermen aan toegaat in onze sport, dan vergroot de toegankelijkheid wel. Dat is al een eerste stap om de populariteit van onze sport wel te vergroten. Dat is niet makkelijk, want je zit al snel met de stallen waar paarden eigenlijk met rust moeten gelaten worden. Ook het aspect van de dopingcontroles speelt daarin mee. Als iedereen zomaar in en uit de stallen kan, dan weet je ook niet wat er allemaal gebeurt in tussentijd. Maar ik denk dat het toch moet, om de mensen erbij te betrekken en alles uit de schemerzone te halen. Daar zullen ook de ruiters zich aan moeten aanpassen. Als je op wedstrijd bent, dan ziet iedereen alles en ben je een beetje publiek bezit. Die kentering in de gedachtegang moet bij sommige ruiters nog gebeuren, maar het moet wel echt. Op lange termijn haalt iedereen daar profijt uit.”

Bron: 
Horseman.be - Overname niet toegestaan zonder schriftelijke toestemming.